Η Τσικνοπέμπτη είναι μία καλή αφορμή για να πέσει ιντερνετικό μελάνι σε αυτές τις γραμμές του αχανούς διαδικτύου. Ωστόσο δεν αποτελεί απλά μία ακόμη ιστορία βασισμένη σε ένα έθιμο που γιορτάζεται μία φορά τον χρόνο. Αποτελεί μία σταθερά που διακρίνουμε στην καθημερινότητά μας και ενδεχομένως –ηθελημένα- να γινόμαστε μέρος της κατάστασης.
Φυσικά αναφέρομαι στο στερεότυπο που μαστίζει την κοινωνία και ξεχειλίζει από τοξική αρρενωπότητα. Διαβάζεται με μπάσα καφενόβια φωνή ή Φωνή 4 σύμφωνα με το λεξικό του ραδιοφωνικού Fight Club και είναι το εξής: «Οι άνδρες τρώνε κρέας και όσοι δεν τρώνε είναι γυναικωτοί». Μάλιστα αυτό το επιχείρημα είναι τόσο ριζωμένο στην ανδρική συνείδηση και δεν είναι λίγες οι φορές που υποστηρίζεται θερμά από τον γυναικείο πληθυσμό.
Ο «άνδρας βίγκαν» είναι κάτι σαν το «Αλβανός τουρίστας» την δεκαετία των 90’s
Μια μελέτη που έλαβε μέρος το 2018 και είχε τίτλο «Κρέας και άνδρες: Οι διαφορές των δύο φύλων απέναντι στο κρέας», κατέληγε στο συμπέρασμα πως οι άνδρες θεωρούν ότι η κρεατίνη βελτιώνει τη μυϊκή δύναμη, το μέγεθος, τη σωματική και νευρική απόδοση και προστατεύει από τραυματισμούς – κάτι που οι άνδρες αναζητούν δεδομένης της τάσης τους για φυσικές και ριψοκίνδυνες συμπεριφορές. Μια συμπεριφορά που έχει τις βάσεις της από την προϊστορική εποχή κατά την οποία ο άνδρας ήταν κυνηγός, ενώ η γυναίκα έμενε πίσω ώστε να φροντίζει την οικογένεια και να μαγειρεύει.
Την ίδια στιγμή που οι γυναίκες έχουν χειραφετηθεί και έχουν βρει την τέλεια ισορροπία στην μοντέρνα εποχή, οι εκπρόσωποι του ανδρικού φύλου συνεχίζουν να αγνοούν τα περιβαλλοντολογικά προβλήματα φοβούμενοι μήπως χαρακτηριστούν ως «γυναικωτοί». Μάλιστα μία τελευταία έρευνα, έρχεται να επιβεβαιώσει τα παραπάνω, καθώς αποκαλύπτει πως όσον αφορά τις δυτικές κοινωνίες, οι γυναίκες έχουν διπλάσιες πιθανότητες από τους άνδρες να γίνουν vegan ή χορτοφάγοι. Επίσης ανακυκλώνουν περισσότερο και δείχνουν μία ιδιαίτερη ευαισθησία αφήνοντας μικρότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα.
ο να είσαι vegan σ’ ένα περιβάλλον που η τοξική αρρενωπότητα βασιλεύει, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Ο χλευασμός δεν σταματάει ποτέ ενώ βρίσκεσαι υπόλογος γι’ αυτό που πραγματικά θεωρείς ηθικό. Είναι λογικό κάποιοι να κλείνουν τα μάτια στο πρόβλημα. Δεν μπορώ να τους κατηγορήσω παρά μόνο να καταγράψω την αλήθεια μου. Αλλά και την αλήθειά τους. Εξάλλου ανάμεσα στο δίλημμα της ηθικής και της απόλαυσης, ανέκαθεν το βάρος της ζυγαριάς έγερνε προς την δεύτερη μεριά
Παρότι η σημερινή κοινωνία δείχνει να κάνει μικρά αλλά σημαντικά προοδευτικά βήματα σε θέματα όπως η ομοφοβία και η ξενοφοβία, οι βίγκαν ακόμη δεν βρίσκουν ανοιχτή την πόρτα της αφομοίωσης. Ο «άνδρας βίγκαν» είναι κάτι σαν το «Αλβανός τουρίστας» την δεκαετία των 90’s και πλέον μπορείς να κάνεις την εξίσωση. Μία εξίσωση που σου αποδεικνύει πόσο «αστείος» θα φαίνεσαι ύστερα από λίγα χρόνια για τον χλευασμό σε μία κατηγορία ανθρώπων που έχουν γυρίσει την πλάτη στην κρεατοφαγία. Όχι γιατί δεν τους αρέσει το πόσο όμορφα λιώνει το μπεργκεράκι στο στόμα αλλά διότι η κλιματική αλλαγή είναι εδώ και σου δείχνει τα αιχμηρά της δόντια. Διότι είναι απάνθρωπο και αρκούντως υποκριτικό να βγάλεις selfie με τον σκύλο σου, να ποστάρεις πανέμορφα panda να τρώνε τούμπες και την ίδια ώρα να απολαμβάνεις αρνάκι με πατάτες στον φούρνο. Όπου σ’ ένα παράλληλο κόσμο, θα θύμιζες Κινέζο κανίβαλο.
Σε αντίθεση με τα όσα πιστεύουμε, όσοι έχουν μυηθεί στον βιγκανισμό έχουν αποδείξει πως η ερωτική τους ζωή έχει εκτοξευθεί.
Η αλήθεια είναι πως πολλές φορές διαφωνώ με τον τρόπο διαμαρτυρίας των ακτιβιστών. Το να δείχνεις το δάχτυλο επικριτικά και να χαρακτηρίζεις «δολοφόνο» κάποιον που έχει μάθει από την πρώτη ημέρα της ζωής του να έχει ως βάση στην διατροφή του το κρέας και τα γαλακτοκομικά, δεν είναι ο ορθότερος τρόπος. Η γνώση πρέπει να μοιράζεται και ο δάσκαλος να αποτελεί την γέφυρα μεταξύ της άγνοιας και της γνώσης. Όχι να βάζει πυρομαχικά την ώρα που την διασχίζει ο –πρώην- «εχθρός». Αυτόν ακριβώς τον δρόμο τον έχουν δείξει ήδη ο Joaquin Phoenix, ο Lewis Hamilton αλλά και ο Patrik Baboumian που αποτελεί τον πιο δυνατό άνδρα του κόσμου.